낭만독백

Een gesprek met mezelf (나와의 대화)

  • Taal van schrijven: Engels
  • Landcode: Alle landencountry-flag
  • Overig

Aangemaakt: 2024-09-12

Aangemaakt: 2024-09-12 12:32

Gesprek met mezelf

Een gesprek met mezelf (나와의 대화)


Ik van negentien,
Moet ik zeggen dat ik de komende dertig jaar ga leven
Of moet ik zeggen dat ik dat niet ga doen?


Dit deel van Shin Yong-mok's gedicht, 'In Our Accidental Future', gaf me veel om over na te denken en bracht tranen in mijn ogen. Ik vroeg me zo veel af hoe mijn jongere zelf zou reageren als ik haar over mijn huidige leven zou vertellen. Ik probeerde contact te maken met mijn innerlijke kind en sprak met mijn tienerzelf.



Er zijn zoveel meer dagen te komen
Wanneer mijn hart zal krimpen,
Voor mij die vandaag doorstaat en wist om te leven,
Moest je me dat echt vertellen


Dat de hoop die je hebt gestrooid in de toekomst
Niet zou ontkiemen?


Mijn benen geven het op,
En ik kan niet ademen.


Jij die hebt geleefd,
Heb je geleund op de dagen dat je lachte?
Of heb je ze bedekt met tijd?


Je weet het toch?
Dat ik zal leven.
De rest van mijn leven aan jou overlatend,
Voor jou en mij,
Beloof me dit:
Je zult prachtige dagen creëren
Om vast te houden tot het einde van ons leven,
Zodat de dagen die we hebben geleefd
Niet verdrietig zullen zijn,
En niet zullen pijn doen.






Ik van negentien
De dertig jaar die voor me liggen
Zal ik zeggen dat ik ze zal leven of
Zal ik zeggen dat ik ze niet zal leven
(Uit <우연한 미래에 우리가 있어서> van Shin Yong-mok)


Een deel uit het gedicht <우연한 미래에 우리가 있어서> van dichter Shin Yong-mok. Het deed me veel nadenken en ik kreeg tranen in mijn ogen. Ik vroeg me af hoe mijn 'ik' van ongeveer 30 jaar geleden zou reageren als ik haar over mijn leven zou vertellen. Ik probeerde contact te maken met mijn innerlijke kind en sprak met mezelf uit mijn tienerjaren.



Dat er zoveel dagen zullen komen
Waarbij mijn hart zal krimpen,
Voor mij die vandaag doorstaat en wist om te leven,
Moest je me dat echt vertellen

Dat de hoop die je hebt gestrooid in de toekomst
Niet zou ontkiemen

Mijn benen geven het op
En ik kan niet ademen

Jij die hebt geleefd
Heb je geleund op de dagen dat je lachte?
Of heb je ze bedekt met tijd?

Je weet het toch?
Dat ik zal leven
De rest van mijn leven aan jou overlatend

Voor mij en jou
Beloof me dit
Dat je tot het einde van ons leven
Prachtige dagen zult creëren

Zodat de dagen die we hebben geleefd
Niet verdrietig zullen zijn
En niet zullen pijn doen



Reacties0